Het was 9 februari ons jubileum. We stonden die dag precies een jaar op deze plek. We zijn al een aantal keer verhuisd, dus het is pas bijzonder als we er langer dan 2 jaar staan, maar toch. Deze plek is echt ons huisadres, voor langere tijd, volkomen legaal en met tiny house buren. Alleen waren we het een beetje vergeten. Dus bij deze alsnog, hiep hiep hoeraa!
Wonen we nog goed? Ja, zeker!
Toen we hier kwamen wonen was het een leeg, kaal en saai terrein. De grond was om te huilen, heel zanderig en het enige dat er stond waren 3 huisjes. Sindsdien is er veel veranderd. We hebben heel veel groen geplant, gras gezaaid, bloemen ingezaaid en de moestuin weer gestart. De moestuin hebben we in bakken met goede grond, volgens de 30x30cm principe en dat werkt heel goed. Op de foto’s zie je goed het verschil in een paar maanden tijd. Komende seizoen willen we het nog groener maken. Daar kunnen we altijd houtsnippers en struiken bij gebruiken. Dus ken je iemand die de tuin, met veel (groenblijvende) struiken, gaat leeghalen? Laat het weten en we komen het groen adopteren.
In juli is het 4e huisje erbij gekomen en daarmee zijn we compleet. We hebben een heel fijne groepje tinyhouseburen, de samenwerking gaat top en het is fijn om met tinyhousevragen bij ze terecht te kunnen. Ook is het fijn dat we nu met zijn 4-en tegenover de bezwaren kunnen staan. Helaas zijn die er nog steeds. Als je daar meer over wil lezen, kijk dan even op de facebookpagina van onze tiny buurvrouw Mariska. En als je dan toch lekker aan het lezen bent, ook tiny buuf Nicole heeft een facebookpagina.
Wil je alle huisjes eens van binnen zien, kom dan naar onze open dag op 2 mei. Alle huisjes zijn dan open voor publiek. We zullen tegen die tijd wat meer laten weten over de tijden etc.
In ons huis is ook alles nog prima We hebben nog steeds geen grote problemen gehad, waar we onze bouwer heel dankbaar voor zijn. Alles werkt, we hebben deze winter maar 1 keer een aggregaat gebruikt en de storm heeft ook geen indruk gemaakt. We kijken wel heel erg uit naar de lente, als we verder kunnen met de tuin en meer naar buiten willen. Er wordt heel vaak gezegd dat we veel buiten moeten leven omdat het huis zo klein is, maar zijn zij wel eens buiten geweest de laatste tijd? Het is bar en boos en je moet altijd je paspoort bij je hebben, voor je het weet ben je over de grens gewaaid. Ook wij zitten gewoon voor de kachel als het zo koud en nat is en net als ‘gewone’ mensen zitten we buiten in de zon als het lekker weer is.
Woody heeft het ook erg naar zijn zin. Hij blijkt een fervent muizenvanger te zijn. Die brengt hij dan naar binnen, joepie. De levende muizen vangen we weer en zetten we uit aan de overkant van de weg bij het water. Ze kunnen beter nog wat verder weg, maar midden in de nacht in een pyjama gaanwe geen marathons lopen.
We wonen nu aan een drukke weg, maar gelukkig komt Woody niet verder dan de parkeerplaats omdat hij auto’s en langslopende mensen eng vindt. Lang leve ons wollige watje!
Van Fudge hebben we helaas afscheid moeten nemen. Hij is 8,5 jaar oud geworden, een hele leeftijd voor een binnenkonijn. Hij heeft mooie jaren bij ons gehad, is te veel verwend, moest weer afslanken en rende altijd heel blij rond in ons huisje. We gaan hem zeker missen!
Het regenbooghuisje 