In al die maanden dat we aan ons huis bouwden, zijn er heel wat mensen die ons hebben geholpen. We willen ze graag in het zonnetje zetten, ook omdat onze panelen daar wel van houden.

Allereerst natuurlijk Leon en ook zijn vader. Die zo’n stevig huis hebben gebouwd dat je tijdens het rijden gewoon je lampjes op de boekenplank kan laten staan.

Rozemarijn Dam en Remco de Haan, de architecten die ons huis hebben ontworpen. Geen gemakkelijke opgave met al onze wensen en eigenwijsjes. Ze hebben er iets prachtigs van gemaakt! Als je ook het plan hebt een Tiny House te ontwerpen sturen we je graag door.

Mike Houtman van Zonaanbidder.eu Voor alle hulp met de zonnepanelen en nog zoveel meer. Zeker voor de last-minute extra hulp die we zo goed konden gebruiken.

Dion en Maria, zoveel weekenden zijn ze geweest om van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat door te werken. De soep van Maria is ook de lekkerste die er bestaat. Vinden wij.

Lian en André, voor het foto- en filmmateriaal, de klushulp en het in alle vroegte vanuit België komen rijden om te helpen op de verhuisdag.

Sylvia, voor het klussen en de mentale steun in de auto tijdens de verhuisrit. Ze zegt niet veel, maar de chocola die ze voert bij stress en ongemak zegt meer dan 1000 woorden.

Niels, de beste chauffeur die je kan hebben, met Moos, de beste bijrijder voor het verhuizen van ons huis. Daarbij ook de collega van Niels die zijn auto voor dit avontuur belangeloos aan ons heeft uitgeleend.

Gewoon Jos en Martine, zonder hen geen rijplaten, geen schoenenkastje en met hen nog steeds geen vlonder. 😀

Richard, onze water- en gasman. Op zijn vrije dag nog even langskomen om de kachel te vervangen en de waterleiding opnieuw vast te klemmen.

Viola, mogelijk onze toekomstige buurvrouw. Ze is druk bezig om gemeente Uitgeest en Heemskerk te overtuigen dat er een plek moet komen voor Tiny Houses. Op de verhuisdag kwam ze gelijk even buurten en de dag erop stond ze met de handen in het koude sop ons huis schoon te maken. Dan ben je of gek, of heel lief.

Marjolein, bij wie we tijdens een kijkdag naar binnen kunnen stormen om de trap op te meten om vervolgens weer weg te stuiven op pad naar ons volgende moetje. Die ons van veel meer advies heeft voorzien dan ze zelf weet. En daarbij heeft ze natuurlijk een prachtige weg vrijgemaakt voor nog meer Tiny Houses.

Alle anderen die een keer zijn komen helpen, kijken, advies hebben gegeven of de Tiny Houses op de kaart zetten. Alleen is maar alleen en met zoveel medestanders kunnen we echt iets bereiken.

 

We staan! Eigenlijk ging het zelfs makkelijker dan verwacht. Het wakker liggen de nacht ervoor was nergens voor nodig. Maar laten we bij het begin beginnen.

Woensdagavond, 4 dagen voor de verhuizing.
Een appje: “We hebben jullie kachel getest, maar hij werkt niet goed. Het gas sluit niet automatisch af wanneer je de kachel uitzet, eigenlijk is de hele kachel te gammel en onveilig.”
Vloekerdevloek (dat kunnen we best goed als het tegen zit), juist hetgeen waar we zo naar uitkeken na die koude caravan, een warm huis, ging niet op tijd lukken! De kachel hadden we gekocht met ‘cosmetische schade’, wat we niet erg vonden, maar dit is niet oké en we moeten op zoek naar een nieuwe.

Donderdag, 3 dagen voor de verhuizing.
Na een belronde naar kachelleveranciers om de levertijd op te vragen van onze kachel, hebben we woensdag te pakken als snelste bezorgdag voor een nieuwe. Dat is gelukkig geregeld. Nu de regenpijpfilters nog, die na 1,5 week nog niet binnen zijn en idem voor de schroeven van de daktrim.

Vrijdag, 2 dagen voor de verhuizing
We hebben alle hulpjes voor zondag kunnen regelen en het lijstje klussen neemt langzaam af. Dat geeft ons wat meer rust en we kunnen onze eigen klusjes zonder druk uitvoeren. Maar waar zijn die regenpijpfilters nou! Leon is maar met een alternatief aan de daktrim begonnen, anders komt die nooit op tijd af. ‘s Avonds zijn we doodop, wat een dagen.

Zaterdag, 1 dag voor de verhuizing
De regenpijpfilters zijn binnen! We kunnen de regenpijpen afmaken en doen wat laatste klusjes. We hebben zelfs tijd om de loods op te ruimen, afval te verzamelen en onze spullen voor morgen klaar te zetten. Leon is met de daktrim bezig en heeft al hulptroepen ingeschakeld om het op tijd klaar te hebben. Het plan is om het huis nog voor het donker wordt uit de loods te rijden.
Dat lukt niet helemaal, maar net nadat de zon onder is gegaan rijdt een dikke heftruckwagengeval ons huis de loods uit. Wat een spannend moment! Te bedenken dat ons huis maar net onder de 4 meter meet en de loodsdeur maar net boven de 4 meter hoog is! Het gaat allemaal soepel en voor we het weten staat ons huis buiten. Wauw!

Zondag, de dag!
Iedereen is op tijd en er klaar voor. De dikke wagen die Niels, onze chauffeur, heeft geregeld lijkt totaal geen moeite te hebben met het huis. Lian rent af en aan om te filmen en foto’s te maken en heel wat mensen kijken om wat daar nou voorbij komt. We denken dat niet veel mensen kunnen zeggen dat ze te laat zijn omdat er een huis overstak. 😉 Het gaat allemaal bijzonder goed, niet alleen de rit over de weg, maar ook het stuk over het gras en het huis op zijn plek krijgen. We hebben binnenin wat spullen klemgezet, maar we waren een lampje vergeten op de boekenplank. Wonderlijk genoeg staat die er nog precies zo bij aankomst. Er moet nog veel gedaan worden, maar nu eerst een bak koffie!

Na de koffie is het tijd om de accu’s op zijn plek te zetten, de waterpomp te testen en de gastanks aan te sluiten. Helaas is de waterslang bij de koppeling met de pomp wat losgeraakt en spuit er water uit. We moeten dus nog even wachten tot dat gemaakt is voor we stromend water hebben.
Dat komt nog wel, we staan!

Nu, bijna een week later, is de kachel vervangen, zijn bijna al onze spullen verhuisd en komt er (heet) water uit de kraan. Ondanks het grijze weer is er genoeg stroom en zijn de kaarsen van Marjolein nog niet gebruikt. Ons grootste probleem is nu, waar laten we alle spullen!
Wat een luxe probleem. 😀