Na veel bezichtigingen hebben we een koper gevonden voor ons huisje. Indra gaat er per februari in wonen, als wij gaan beginnen aan een nieuw hoofdstuk. Zij neemt de website over, dus je kunt hier nog steeds blijven lezen over het tiny leven.

We gaan er later nog wat meer over vertellen, maar voor nu willen we iedereen een fijne jaarwisseling wensen en een nieuw jaar vol met mogelijkheden, kansen, positieve ontwikkelingen en een goede gezondheid. Blijf veilig, denk om elkaar en om jezelf!

Ons Regenbooghuisje staat te koop! Na heel lang twijfelen, wikken, wegen, nog meer twijfelen en toen toch besloten, we gaan verhuizen. Maar waarom dan, want we hebben toch een fantastisch huisje?

Ja, dat klopt. Op het huis is ook nog steeds, vooral dankzij de bouwer, niets aan te merken. Alles werkt en doet zoals het hoort. Maar bij Yvette niet. Zij is na bijna 12 jaar revalideren (na een ongeluk) sinds begin dit jaar weer aan het werk en dat gaat lastiger dan gedacht. We hebben gemerkt dat een huis met een trap daarbij niet de goede combinatie is. Ze heeft ook meer rust/slaap nodig en een slaaploft werkt daarbij niet als de ander thuis actief is. Het huis kost haar daardoor meer energie dan ze heeft en dan moet er gekozen worden.

Met pijn in ons hart hebben we daarom besloten naar een huis te verhuizen dat meer geschikt is voor iemand die stuk is. Ons huis staat op Tiny Findy, met een aantal foto’s. Op onze eigen fotopagina ‘pics or it didn’t happen‘ staan er nog meer. Tiny Findy: https://tinyfindy.nl/properties/het-regenbooghuisje/

Met het huis is er de mogelijkheid om op de plek te blijven staan waar het nu staat. Daarbij is er wel de verplichting om bij de vereniging aan te sluiten, je betaalt dan een (lage) huurprijs voor de grond en denkt actief mee binnen de vereniging. Zie het als een VVE. In de vereniging zitten hele leuke proactieve mensen (die we ontzettend gaan missen!). Ze zijn heel actief met de plek en eventuele volgende locatie.
De vergunning op de huidige locatie loopt nog 3 jaar, met kans op verlenging van nog 5 jaar. Er lopen nog steeds onzinnige bezwaren van de naast het perceel gelegen buren, maar daar hoeven we zelf vrij weinig mee te doen. Het is ook tegen de gemeente en niet tegen ons persoonlijk. We hebben gelukkig goed contact met ze.
Meer over deze rechtszaken staat op de blog van onze Tiny House buurvrouw Mariska.

Ondanks de lichamelijke ongemakken hebben we wel met heel veel plezier in het Regenbooghuisje gewoond. Het heeft voor ons een bijzondere betekenis en we hopen dan ook dat er iemand, of een stel, in komt wonen met net zoveel liefde voor het huis en de manier van wonen.

Ons huis staat op Tiny Findy, wil je meer weten of een afspraak maken om langs te komen? Gebruik dan het contactformulier van Tiny Findy of die hier op onze eigen website.
De link naar ons huis op Tiny Findy: https://tinyfindy.nl/properties/het-regenbooghuisje/

De afgelopen dagen waren op zijn zachts gezegd bijzonder te noemen. Blijf thuis, houd afstand en poets alles en iedereen heel vaak van onder tot boven. Iedereen weet nu wel hoe het moet. Nu is poetsen hier altijd snel gedaan, maar hoe hou je afstand in een tiny house?

Als je huisgenoten niet ziek zijn dan is er binnenshuis nog weinig aan de hand, ook niet in een tiny house. Het wordt ingewikkelder als je huisgenoot ziek wordt. De zieke moet volgens de richtlijnen in een afgesloten ruimte verblijven en als je toch in dezelfde ruimte bent moet je 2 meter afstand houden. Ons huis is binnen in de breedte 2,25 meter en we hebben geen afgesloten ruimte. Die richtlijnen kunnen we niet uitvoeren.
We hebben het afgewacht en zouden het wel zien, heel veel geduld hoefden we daarvoor niet te hebben.

Een week geleden werd de een ziek en 5 dagen later de ander. Het begon met koorts en daarna luchtwegklachten. We zijn eigenlijk nooit ziek, soms wat snotterig maar dat is het dan wel. We hadden niet eens een koortsthermometer in huis, koorts kenden we niet.  Gelukkig mogen we in onze handjes knijpen, we hebben allebei milde klachten en hebben hele lieve buurtjes die ons voorzien van de noodzakelijke chocola en overige boodschappen. Langzaamaan knappen we op. Het mooie weer was een meevaller, geïsoleerd in de tuin zitten kon prima als er verder niemand buiten was, frisse lucht is altijd goed. We verwachten eind van de week wel weer op en top te zijn. Hopelijk ook immuun, dat zou fijn zijn.

We hoeven nu natuurlijk niemand meer te vertellen dat het belangrijk is om je aan de richtlijnen te houden. Voor jezelf en (vooral) voor de ander! Dat betekent dat de komende maanden anders worden dan je wilt, dat leuke dingen even worden uitgesteld en verjaardagsfeestjes niet kunnen worden gevierd. Dat is dan even zo. Mocht je dat toch wel heel zwaar vinden kunnen we je aanraden het dagboek van Anne Frank te lezen.

Onze open dag wordt vanzelfsprekend uitgesteld. Waarschijnlijk wordt het verplaatst naar eind juni, daar gaan we nog even over brainstormen. We willen het pas door laten gaan als het veilig kan en we houden ons hiervoor ook aan de richtlijnen van het RIVM.

Wij zieken nog even uit. We hopen dat het voor iedereen net zo mee zal vallen, dat de ziekenhuizen snel weer leeg zijn en we na 1 juni weer kunnen genieten van het samenzijn. Tot die tijd, hou vol!

Het was 9 februari ons jubileum. We stonden die dag precies een jaar op deze plek. We zijn al een aantal keer verhuisd, dus het is pas bijzonder als we er langer dan 2 jaar staan, maar toch. Deze plek is echt ons huisadres, voor langere tijd, volkomen legaal en met tiny house buren. Alleen waren we het een beetje vergeten. Dus bij deze alsnog, hiep hiep hoeraa!

Wonen we nog goed? Ja, zeker!

Februari 2019

Juni 2019

Toen we hier kwamen wonen was het een leeg, kaal en saai terrein. De grond was om te huilen, heel zanderig en het enige dat er stond waren 3 huisjes. Sindsdien is er veel veranderd. We hebben heel veel groen geplant, gras gezaaid, bloemen ingezaaid en de moestuin weer gestart. De moestuin hebben we in bakken met goede grond, volgens de 30x30cm principe en dat werkt heel goed. Op de foto’s zie je goed het verschil in een paar maanden tijd. Komende seizoen willen we het nog groener maken. Daar kunnen we altijd houtsnippers en struiken bij gebruiken. Dus ken je iemand die de tuin, met veel (groenblijvende) struiken, gaat leeghalen? Laat het weten en we komen het groen adopteren.

In juli is het 4e huisje erbij gekomen en daarmee zijn we compleet. We hebben een heel fijne groepje tinyhouseburen, de samenwerking gaat top en het is fijn om met tinyhousevragen bij ze terecht te kunnen. Ook is het fijn dat we nu met zijn 4-en tegenover de bezwaren kunnen staan. Helaas zijn die er nog steeds. Als je daar meer over wil lezen, kijk dan even op de facebookpagina van onze tiny buurvrouw Mariska. En als je dan toch lekker aan het lezen bent, ook tiny buuf Nicole heeft een facebookpagina.
Wil je alle huisjes eens van binnen zien, kom dan naar onze open dag op 2 mei. Alle huisjes zijn dan open voor publiek. We zullen tegen die tijd wat meer laten weten over de tijden etc.

In ons huis is ook alles nog prima We hebben nog steeds geen grote problemen gehad, waar we onze bouwer heel dankbaar voor zijn. Alles werkt, we hebben deze winter maar 1 keer een aggregaat gebruikt en de storm heeft ook geen indruk gemaakt. We kijken wel heel erg uit naar de lente, als we verder kunnen met de tuin en meer naar buiten willen. Er wordt heel vaak gezegd dat we veel buiten moeten leven omdat het huis zo klein is, maar zijn zij wel eens buiten geweest de laatste tijd? Het is bar en boos en je moet altijd je paspoort bij je hebben, voor je het weet ben je over de grens gewaaid. Ook wij zitten gewoon voor de kachel als het zo koud en nat is en net als ‘gewone’ mensen zitten we buiten in de zon als het lekker weer is.

Woody heeft het ook erg naar zijn zin. Hij blijkt een fervent muizenvanger te zijn. Die brengt hij dan naar binnen, joepie. De levende muizen vangen we weer en zetten we uit aan de overkant van de weg bij het water. Ze kunnen beter nog wat verder weg, maar midden in de nacht in een pyjama gaanwe geen marathons lopen.
We wonen nu aan een drukke weg, maar gelukkig komt Woody niet verder dan de parkeerplaats omdat hij auto’s en langslopende mensen eng vindt. Lang leve ons wollige watje!
Van Fudge hebben we helaas afscheid moeten nemen. Hij is 8,5 jaar oud geworden, een hele leeftijd voor een binnenkonijn. Hij heeft mooie jaren bij ons gehad, is te veel verwend, moest weer afslanken en rende altijd heel blij rond in ons huisje. We gaan hem zeker missen!

Gisteren stonden de deuren van al onze huisjes wijd open om te laten zien hoe we wonen. Ondanks de temperatuur en verdwaalde sneeuwvlokken hebben heel veel mensen onze huisjes gevonden. Het was druk! Voor 12 uur stonden de eersten al te wachten en dat ging door tot 16 uur. Het laatste huisje komt nog, maar de bewoonster was al enthousiast aanwezig om voor de buurman in te vallen die er niet kon zijn. Zo konden alle huisjes bekeken worden en voor haar was het een geslaagde vuurdoop als tiny houser.

Het was heel erg leuk om te vertellen over ons huisje, om onze plek te laten zien. We hebben ook alleen maar positieve reacties gehad, 100% succes dus. Misschien hebben wel ook wel een aantal aspirant tiny house bewoners aangestoken die nu werk gaan maken van hun wens. Wat zou dat gaaf zijn!
Naast heel veel vragen hebben we ook donaties gekregen voor onze tuin. Die waren meer dan welkom, want daar moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De stokrozen die we van een lieve dorpsgenote gekregen hebben gaan dus snel in de grond. Aankomende week is de bijentelling en tot ons verdriet hebben we nog geen bijen gezien. Maar we zagen de eerste sprietjes al bovenkomen van de bloemen die we gezaaid hebben, dus we hebben goede hoop. Straks staan we in een bloemenzee vol hommeltjes, bijtjes en ander gefriemel.

We hebben vaak de vraag gekregen of we al een beetje gewend waren. Dan waren ze verrast dat we al ruim 2 jaar in ons huisje woonden, alleen dan op een andere plek. Voor ons is dat natuurlijk al heel gewoon, soms komt er wel eens een huis voorbij, of iemand is even niet beschikbaar omdat zijn huis wordt verhuisd. Maar voor de meeste mensen is dat toch nog iets vreemds. Na vandaag is het weer iets ‘gewoner’ geworden en hopelijk zijn de tiny houses over een aantal jaar zo gemeengoed geworden dat niemand meer opkijkt als er een huis langs rijdt.

Misschien komt er nog een open dag in het najaar, maar we gaan nu eerst genieten van ons plekje.

We wonen nu ruim een maand op ons nieuwe stekje en we merken dat er aan belangstelling geen gebrek is. Daarom hebben we besloten (en natuurlijk al heel lang beloofd) dat we een open dag gaan houden.

Zaterdag 13 april tussen 12.00 en 16.00 ben je van harte welkom om de tiny houses bekijken en vragen te stellen over de bouw en het wonen in een tiny house. Je hoeft je niet op te geven. Het adres is Rijksstraatweg 15 in Heemskerk.

Tijdens de open dag mag je in de huisjes binnen kijken. Maar we houden wel een aantal regels aan.
Per huisje staat aangegeven of je er je schoenen uit moet doen en hoeveel mensen er tegelijk naar binnen kunnen. Zo kunnen we iedereen onverdeeld aandacht geven. Trek niet zomaar kasten open en laat staan wat niet van jou is. Je bent in onze woningen, ga daar respectvol mee om. Dan is het voor iedereen een leuke ervaring, dank je wel!
Help mee om ons terrein groen te maken. Het gras is net ingezaaid en moet nog even groeien en stevig wortelen. Loop daarom alleen op het houtsnipperpad.

Helaas kunnen auto’s niet op het terrein parkeren. In verband met de veiligheid kan en mag dit ook niet op het fietspad of de stoep! In de buurt zijn genoeg plekken waar je wel veilig en gratis kunt parkeren. Voor fietsen is genoeg ruimte op het terrein zelf. Honden zijn van harte welkom (onze buurvrouw heeft hondenkoekjes!), maar wel aangelijnd i.v.m. met de buurkippen en katten.

Als het erg slecht weer is gaat de open dag niet door. Als dat zo is dan lees je dat hier uiteraard, dus check even de website van te voren als je twijfelt.

Tip: Onze buurman (voor de kijkers links) heeft prachtige bloemen staan in de bloemenstal. Neem een bosje mee voor thuis, moeders/vaders, de buurvrouw/-man en je fleurt iemands dag op.

Daar ging ons huis, van het stekje af waar hij bijna 2 jaar met heel veel plezier gestaan heeft. Op weg naar nieuwe avonturen, 7 km verderop. 2 km op de milieuvriendelijkere manier, maar het huis met een fiets verplaatsen lukte niet, de paaltjes op het fietspad stonden in de weg.

Dag huis

Zaterdag 9 februari begon winderig en werd steeds winderiger. Juist wat je niet wilt hebben als je een huis over de weg gaat vervoeren. De dag en nacht er voor hadden we al hele berenfamilies op de weg gezien en gedroomd van flatgebouwen die omwaaiden. Uiteindelijk waren die beren niet nodig, het ging eigenlijk prima. Het wegrijden ging zonder problemen, we zijn onderweg geen beren tegengekomen en op het nieuwe terrein hadden harde werkers de rijplaten al klaar gelegd zodat ons huis heel snel op zijn plek stond.
Iemand van de Amara hoeve zat achter het stuur en heeft zo netjes gereden dat Stitch, een pluche sinterklaasknuffelsurprise, nog rechtop op de boekenplank stond bij aankomst.

Achteruit inparkeren op onze nieuwe plek

Omdat het zondag prutweer zou worden en we ook wel graag naar de wc wilden na de stress van de rit, hebben we zaterdag álles gedaan wat nodig was. Het helofytenfilter werd gegraven en gevuld, de regenpijp is naar de nieuwe tank geleid en de waterpomp is aangesloten.
We zijn heel blij met alle helpende handjes die we gekregen hebben. Zij hebben er voor gezorgd dat om 8 uur ’s avonds alles werkte, aangesloten was of afgevoerd kon worden richting filter. Klaar!
De dag erop regende onze tank voldoende vol om te kunnen douchen, wat een luxe is zo’n regendag. Omdat we vonden dat we wel even genoeg gedaan hadden, hebben we zondag vooral heel veel niks gedaan.

Ging er ook nog iets mis, of houden jullie dat achter?
Nou, we zijn nog steeds onze deurstopper kwijt! Dat was ons ‘vogelstokje’ aan het vogelhuisje, die gebruiken we om de deur op te vangen als hij open waait. Dus als iemand een deurstopper heeft gevonden langs de N197…….

De komende tijd gaan we onze tuin opknappen. We beginnen met een houtsnipperpad naar de huisjes en daarna gaan we veeeeeel gras zaaien. Onze buurvrouw is op dezelfde dag verhuisd als wij en de 2e buur is woensdag met zijn huis aan komen rijden. Er komen totaal 4 huisjes te staan. Het laatste huis is in ontwikkeling en we hopen die met een maand of 3 te kunnen verwelkomen.

Dat onze huisjes veel vragen opleveren snappen we helemaal. We zien veel nieuwsgierige blikken vanaf de weg en als we tijd hebben willen we altijd wel vragen beantwoorden.
Wel zouden we het waarderen als de privacy gerespecteerd wordt. Bedenk dat het onze tuin en privégrond is waar je overheen wilt lopen. Op deze website staan heel veel foto’s en er is ook informatie te vinden. Heb je alsnog vragen, stel ze gerust via het contactformulier.
We gaan nog een open dag houden als de tuin ingericht is, hou daarvoor de website in de gaten.

Nieuws! Groot nieuws. Heel groot nieuws. We gaan verhuizen! Iets minder dan 3 jaar nadat we naar de gemeente Heemskerk zijn gestapt om dat hele tiny house concept eens te bespreken, gaan we verhuizen naar een officiële plek. Het is ons gelukt!
Samen met de gemeente, die heeft bergen verzet om het mogelijk te maken.
We hadden natuurlijk al half verklapt dat we heel ver zaten in de procedure. Ons idee was dat we half of eind februari meer zouden weten en dan een datum konden prikken.

Tot op 30 januari de aanvraag voor de voorlopige voorziening werd afgewezen, in ons voordeel dus. Of we dan al de 9e zouden willen verhuizen. Dat zijn 10 dagen (oké, 11, maar zoiets landt langzaam), 10!
Gelukkig hebben we een huis op wielen, dus hoeven we alleen de leidingen en afvoer af te koppelen, het huis aan te koppelen aan een sterke bak en te gaan.

Grapje. Het heeft natuurlijk wel iets meer voeten in de aarde. Vervoer is stap nummer 1, dat was gelukkig heel snel geregeld door onze buurvrouw Nicole die dezelfde dag verhuisde. Onze IBC tank stond nog op de vorige woonlocatie en moest schoon worden gemaakt. Gelukkig was dat zo gebeurd en konden we dat doen op de mooie zondag die we vorig weekend hadden (het leek wel lente!). Ook zijn er wat tegels voor onder onze steunpunten gesneuveld waardoor we op Marktplaats op zoek moesten naar nieuwe. Gelukkig is er altijd wel iemand uit de buurt die gratis tegels aanbiedt, mits je ze zelf uit de tuin haalt. Zouden wij ook zo doen, nu we weer weten wat die krengen wegen.

Zo waren er nog meer allerhande klusjes die we ‘wel zouden doen als we gingen verhuizen’. Die hebben we in die 10 dagen gepropt en het is gelukt, onze checklist is bijna afgevinkt. We hoeven binnen ook bijna niks in te pakken, dat is heel makkelijk verhuizen. Nu moet alleen het weer nog meewerken. Het is leuk voor de tank enzo, al dat water. Maar om in de stromende regen een helofytenfilter te graven is toch niet zo’n aantrekkelijk idee. Vrijwilligers zijn altijd welkom. We hebben poncho’s. 😀

Morgen gaat het dus gebeuren. Het is heel spannend. Ons huis weer over de weg, gaat dat allemaal goed, doet de bestuurder wel voorzichtig, past het allemaal wel, stort onze trailer niet in, stort ons huis niet in, stort de weg niet in, vergaat de wereld niet ineens, blijft de tractor niet vastzitten in de modder op onze nieuwe plek.
Na 2 keer verhuizen zouden we toch onderhand wel moeten weten dat het gewoon goed kan gaan. Geen enkel probleem.
Ow ja, alleen ons kenteken viel er de vorige keer af en het was toen droog en het was warmer en we kwamen niet op een terrein dat nog heel zacht en modderig is.
Wij slapen vast als roosjes vannacht….

Het is jullie vast niet ontgaan, het is januari. De kerstboom maakt plaats voor goede voornemens, de dagen worden weer ‘normaal’ en vanaf nu is het steeds een stukje langer licht overdag. Ow ja en onze vorig blog is van een schandalige 1,5 jaar geleden.

Is er dan niets gebeurd in de tussentijd dat het vermelden waard was?
Eigenlijk niet nee. De beestjes doen het goed. Fudge, ons konijn, is net 8(!) geworden. Woody heeft een kattenluikje gekregen dat reageert op zijn chip en snapt daar maar weinig van. Ons huis staat nog op dezelfde plek en we wonen er nog steeds heel fijn in. De zachte winter is prettig, we hoeven minder te stoken en ons niet druk te maken om de leidingen of de pomp.
We hebben van het voorjaar ons helofytenfilter wat nieuwe plantjes gegeven en de deur is kaal gehaald en opnieuw in de beits en verf gezet tijdens de hete dagen van augustus. We vinden het heerlijk dat er verder weinig onderhoud is. We horen af en toe verhalen van andere huisjes over lekkages of andere problemen. Gelukkig kunnen we nog steeds vertrouwen op de bouwkwaliteiten van Leon, het huis staat nog steeds als een huis!

Achter de schermen zijn we nog altijd bezig met de nieuwe locatie. Het ging langzaam, maar er zit nu wat schot in. Het terrein is geëgaliseerd en een deel van de bomen is gekapt. Het is jammer dat er bomen weg moeten voor onze huisjes, maar natuurlijk plaatsen we zo veel mogelijk nieuwe bomen terug, het liefst fruitbomen. Ook komt er een hele groene haag om het perceel en verhuist de moestuin mee. Aan groen zal er zeker geen gebrek zijn.
De vergunning is al door de gemeente toegekend, op dit moment worden de bezwaren in behandeling genomen. We willen daar niet te veel over zeggen, maar we zien het positief in. Over 2 weken is de hoorzitting en weten we hopelijk meer.

Wanneer we gaan verhuizen, laten we het natuurlijk weten. Ook zal er dan meer informatie zijn over de plek, de wachtlijst en hoe je daar op kan komen te staan. We houden jullie op de hoogte.